Review: Ο σεβντάς για την Ελίφ
Ο σεβντάς για την Ελίφ by Karacaoğlan My rating: 3 of 5 stars Εἶναι μάλλον εὔκολα αποδείξιμο πὼς ἡ Τουρκικὴ λογοτεχνία, ἡ ποίησι εἰδικότερα, δὲν εἶναι ἰδιαίτερα γνωστὴ στὴν χώρα μας. Παρὰ τὴν συνύπαρξί μας μὲ τοὺς Τούρκους ἀπὸ τὸν 11ο τουλάχιστον αἰώνα στὰ πλαίσια τῆς Ἀνατολικῆς Ῥωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας, αὐτῆς ποὺ ἔχουμε λανθασμένα συνηθίσει νὰ λέμε Βυζαντινὴ (ἀναφέρομαι στοὺς Σελτζούκους Τούρκους, βέβαια) καὶ ἀργότερα τῆς Ὀθωμανικῆς, καὶ παρὰ τὶς πολιτισμικὲς ζυμώσεις σὲ ἐπίπεδο καθημερινῆς λαϊκῆς κουλτούρας. Τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ Τούρκοι ἀποτελοῦν στὸ συλλογικὸ φαντασιακὸ τῆς φυλῆς μᾶς τὸν προαιώνιο ἐχθρό, τὸν βάρβαρο ἄλλο, τὸν ἄπιστο κατακτητή (εἰκόνα ποὺ ενισχύεται ἀπὸ τὰ ἱστορικὰ γεγονότα τοῦ 20οῦ κυρίως αἰώνα, ὅπως ἡ Ποντιακὴ Γενοκτονία, ἡ Μικρασιατικὴ Καταστροφή, τὸ πογκρὸμ κατὰ τῶν Ἑλλήνων τῆς Πόλης ἢ ὁ Ἀττίλας στὴν Κύπρο), δὲν βοήθησε νὰ γνωρίσουμε σὲ βάθος τὶς θετικὲς πλευρὲς τοῦ Τουρκικοῦ ἔθνους, ὅπως εκφράζονται στὶς τέχνες καὶ τὰ γράμματα. Ἐξαιρέσεις, ὅπως τ