BAGERA'S BOOKS

Ο Κάρολος Φουέντες ( Carlos Fuentes , ορθή προφορά στην Ισπανική: Κάρλος Φουέντες) είναι νομίζω αρκούντως γνωστός ώστε να μην χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Όσο για τον «Γέρο–Γκρίνγκο» (« Gringo Viejo »), σας τον συνέστησα σε προηγούμενή μου ανάρτησι. Αναφέρομαι βέβαια στον Αμβρόσιο Μπηρς ( Ambrose Bierce ), συγγραφέα του « Αλφαβηταρίου του Διαβόλου» , αφού αυτός είναι «ο Γέρο–Γκρίνγκο» του Φουέντες. Όπως έγραψα και σ' εκείνη την ανάρτησι, ο Μπηρς το 1913, σε ηλικία 70 ετών, εξαφανίστηκε, έχοντας πιθανώς περάσει στο επαναστατημένο Μεξικό και έχοντας ενωθεί με τους επαναστάτες του Πάντσου Βίλλα ( Pancho Villa , ορθή προφορά στην Ισπανική: Πάντσο Βίγια). Το γεγονός (;) αυτό εμπνέει τον Μεξικανό Φουέντες, ο οποίος συγγράφει μια ημιφανταστική βιογραφία, μια υποθετική θανατογραφία, του Μπηρς. Είναι αλήθεια πως το μυθιστόρημα αυτό δεν είναι ιδιαίτερης λογοτεχνικής αξίας. Είναι αναμφισβήτητα απ' τα ήσσονος σημασία έργα του Φουέντες. Άλλωστε και η Ελληνική μετάφρασι, από την , δεν...

Ο Αμβρόσιος Μπηρς ( Ambrose Bierce , πλήρες όνομα: Ambrose Gwynnett Bierce , ορθή προφορά στην Αγγλική: Άμπροουζ Γκουίνεττ Μπηρς) ήταν ένας διάσημος Αμερικανός δημοσιογράφος και συγγραφέας, φίλος του πασίγνωστου απ' τα παιδικά μας χρόνια Μάρκου Τουαίην ( Mark Twain , ορθή προφορά στην Αγγλική: Μαρκ Τουαίην). Βετεράνος του Αμερικανικού Εμφυλίου με τον στρατό των Βορείων, ασκεί μετά τον πόλεμο δρυμία κριτική στην αμερικανική κοινωνία και στηλιτεύει την πολιτική σαπίλα της. Η ζωή του, ή μάλλον ο θάνατος του, αποκτά μυθικές διαστάσεις όταν το 1913, σε ηλικία 70 ετών, επισκέπτεται ξανά τα πεδία των μαχών του Εμφυλίου στα οποία υπηρέτησε κι εν συνεχεία εξαφανίζεται, αναχωρώντας μάλλον για το επαναστατημένο Μεξικό, με σκοπό να ενωθή με τις δυνάμεις των επαναστατών του Πάντσου Βίλλα ( Pancho Villa , ορθή προφορά στην Ισπανική: Πάντσο Βίγια). Αυτό τουλάχιστον διαφαίνεται από τις τελευταίες επιστολές του προς συγγενείς του. Έκτοτε η τύχη του αγνοείται, εμπνέοντας πολλούς συγγραφείς να σ...

Για τον Μενέλαο Γ. Παρλαμά, τον μεγάλο αυτόν δάσκαλο των Κρητικών Γραμμάτων και το πολύπλευρο έργο του έχω γράψει σε προηγούμενες αναρτήσεις μου . Ως γνωστόν, ο Παρλαμάς υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος και διετέλεσε για μια τεσσαρακονταετία Πρόεδρος της Εταιρείας Κρητικών Ιστορικών Μελετών . Το «Σήμα Μενελάου Παρλαμά» είναι μία έκδοσι – φόρος τιμής της ΕΚΙΜ σ' αυτόν τον «θρυλικό φιλόλογο», κατά την έκφρασι του Γιώργου Σαββίδη. Ο τίτλος του τόμου εμπνευσμένος από τον Όμηρο και συγκεκριμένα από το λ 75–76 της Οδύσσειας: «σ ῆ μα τέ μοι χε ῦ αι... ... ἐ σσομένοισι πυθέσθαι» Σε αυτόν περιλαμβάνονται κείμενα αξιολογότατων επιστημόνων, οι περισσότεροι εκ των οποίων υπήρξαν συνεργάτες και φίλοι του. Ενδεικτικά αναφέρω τα ονόματα των Στυλιανού Αλεξίου, Θεοχάρη Δετοράκη, Μανώλη Ε. Δετοράκη, Αλέξη Καλοκαιρινού. Τα κείμενα καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα Κρητικής, κατά κύριο λόγο, θεματολογίας, από την γλώσσα και την λογοτεχνία του νησιού (και όχι μόνο) έως τους αρχαίους Κρήτες ιατρούς, τις Βυζαντινές ει...