Σήμα Μενέλαου Παρλαμά

Για τον Μενέλαο Γ. Παρλαμά, τον μεγάλο αυτόν δάσκαλο των Κρητικών Γραμμάτων και το πολύπλευρο έργο του έχω γράψει σε προηγούμενες αναρτήσεις μου.

Ως γνωστόν, ο Παρλαμάς υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος και διετέλεσε για μια τεσσαρακονταετία Πρόεδρος της Εταιρείας Κρητικών Ιστορικών Μελετών.

Το «Σήμα Μενελάου Παρλαμά» είναι μία έκδοσι – φόρος τιμής της ΕΚΙΜ σ' αυτόν τον «θρυλικό φιλόλογο», κατά την έκφρασι του Γιώργου Σαββίδη. Ο τίτλος του τόμου εμπνευσμένος από τον Όμηρο και συγκεκριμένα από το λ 75–76 της Οδύσσειας:

«σ ῆμα τέ μοι χε ῦαι...

... ἐσσομένοισι πυθέσθαι»

Σε αυτόν περιλαμβάνονται κείμενα αξιολογότατων επιστημόνων, οι περισσότεροι εκ των οποίων υπήρξαν συνεργάτες και φίλοι του. Ενδεικτικά αναφέρω τα ονόματα των Στυλιανού Αλεξίου, Θεοχάρη Δετοράκη, Μανώλη Ε. Δετοράκη, Αλέξη Καλοκαιρινού.

Τα κείμενα καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα Κρητικής, κατά κύριο λόγο, θεματολογίας, από την γλώσσα και την λογοτεχνία του νησιού (και όχι μόνο) έως τους αρχαίους Κρήτες ιατρούς, τις Βυζαντινές εικόνες, το κρασί και τα βότανα της γης της μεγαλονήσου, τον Δίσκο της Φαιστού και τις Γραμμικές Α΄ και Β΄.

Επιπλέον, περιλαμβάνουν κείμενα βιογραφικά, καθώς και μία καταγραφή της εκτενέστατης εργογραφίας του, από την οποία διαφαίνεται το πολυσχιδές των επιστημονικών και όχι μόνον ενδιαφερόντων του.

Το «Σήμα» εκδόθηκε στο Ηράκλειον Κρήτης το 2002, σε επιμέλεια Λένας Τζεδάκη–Α ποστολάκη, με αποκλειστική χορηγία από τον Δήμο Χερσονήσου, στο χωριό Πισκοπιανό του οποίου είχε γεννηθεί το 1911 ο Παρλαμάς.

Κατά την γνώμη μου πρέπει να υπάρχη σ' όλες της Κρητικές βιβλιοθήκες. Γιατί Άνθρωποι όπως ο Παρλαμάς σπανίζουν στις μέρες μας. Και στις μέρες μας τους έχουμε ανάγκη όσο ποτέ...