Niccolò Machiavelli: Ο Ηγεμόνας (μετάφρασι Νίκου Καζαντζάκη)


"Ο Ηγεμών" ("Il Principe") του Νικολάου Μακιαβέλλη (Niccolò Machiavelli, ορθή προφορά στα Ιταλικά: Νικκολό Μακιαβέλλη, πλήρες όνομα Niccolò di Bernardo dei Machiavelli, ορθή προφορά στα Ιταλικά: Νικκολό ντι Μπερνάρντο ντέι Μακιαβέλλη) είναι ασφαλώς έργο ευρύτερα γνωστό και ο συγγραφέας του πρόσωπο εγείρον διχογνωμίες στο πέρασμα του χρόνου: για άλλους εμπνευσμένος επιστήμων, εισηγητής των σύγχρονων πολιτικών επιστημών, για έτερους απάνθρωπο κτήνος, εμπνευστής του μακάβριου μακιαβελλισμού.

Η προσωπική μου γνώμη, βέβαια, είναι ότι ο Μακιαβέλλη είναι προσωπικότητα παρεξηγημένη κι ότι είναι αληθώς ένας προσεκτικός μελετητής που μεθοδικά αναλύει την παλαιότερη και σύγχρονή του πολιτική πραγματικότητα και εμπειρία και εξάγει συμπεράσματα με αξιοζήλευτη επιστημονική αντικειμενικότητα (όσο αυτή υπάρχει στις θεωρητικές επιστήμες) - ασχέτως του εάν κάποιος συμφωνεί ή όχι με αυτά.

Στα Ελληνικά έχουμε την ευτυχία να έχουμε κάμποσες μεταφράσεις αυτού του κλασσικού έργου, από μέτριες έως αριστουργηματικές. Η μετάφρασι, όμως, από τον Νίκο Καζαντζάκη θαρρώ πως ξεχωρίζει.

Το ότι ο Καζαντζάκης είναι λάτρης της Ιταλίας είναι γνωστό. Τόσο το Ιταλικό κεφάλαιο του "Ταξιδεύοντας", όσο κυρίως οι εκτενείς σχετικές αφηγήσεις στην "Αναφορά στον Γκρέκο", το πιστοποιούν.

Το ότι είναι ένας μεγάλος φιλόσοφος -και δη πολιτικός- είναι ακόμα πιο γνωστό. Τα φιλοσοφικά του έργα ("Ασκητική", "Συμπόσιο") αλλά και οι επιστημονικές του εργασίες (βλ. π.χ. την διατριβή του για τον Νίτσε) είναι αρκετά για να το αποδείξουν.

Το ότι είναι ένας άριστος χειριστής του λόγου είναι πασίγνωστο. Όλα του τα έργα και κυρίως τα λογοτεχνικά το βεβαιώνουν διαχρονικά.

Ποιος καλύτερος μεταφραστής, λοιπόν, του "Ηγεμόνος" από τον Καζαντζάκη;

Η μετάφρασι αυτή πραγματοποιήθηκε από τον μεγάλο Κρητικό το 1944, αλλά πρωτοεκδόθηκε το 1961, από τις εκδόσεις "Γαλαξία", από τον οποίο πραγματοποιήθηκε και η δεύτερη έκδοσι, του 1968.

Η γ΄ έκδοσι είναι του 2006, από τις Εκδόσεις Καζαντζάκη. Σ' αυτήν έχει προστεθεί ένας πρόλογος του επιμελητή, Πάτροκλου Σταύρου, καθώς και ένα επίμετρο με κείμενα του Καθηγητή Ιταλικής Λογοτεχνίας Ε.Κ.Π.Α. Γεράσιμου Γ. Ζώρα και του υποψήφιου Διδάκτορος Ιταλικής Λογοτεχνίας Ε.Κ.Π.Α. Μάρκου Ρικκομπόνου (Marco Riccobon, ορθή προφορά στα Ιταλικά: Μάρκο Ρικκομπόν).


Όποιος την διαβάσει, είμαι σίγουρος πως θα την απολαύση!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μενέλαος Γ. Παρλαμάς: Από τη ζωή των λέξεων

Ήντα να κάμω εδά;

Review: Υγεία και ιατρική περίθαλψη