Οκάκουρα Κακούζο: Το Βιβλίο του Τσαγιού

Έχει τύχει να διαβάσω κάμποσα βιβλία ή να δω ταινίες που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο σχετίζονται με την Ιαπωνία. Λογοτεχνία και Κινηματογράφος Ιαπωνικοί ή εμπνευσμένοι από ή στην Ιαπωνία (Μουρακάμι, Χερν, Κουρο σάβα, Κομπαγιάσι), ταξιδιωτικές περιγραφές (λέγε με Καζαντζάκης), ιστορία.
Έχω, βεβαίως, φάει σούσι (πρώτη φορά στις... Βρυξέλλες, από καθαρή ανάγκη, γιατί όταν το Ελληνικό μου βιολογικό ρολόι χτύπησε ώρα μεσημεριανού στην Ευρωπαϊκή μας πρωτεύουσα το μόνο εστιατόριο που εξακολουθούσε να σερβίρει άριστον ήταν ένα Ιαπωνικό ταχυφαγείο!!!) κι έχω πιει σάκε (που κατά την ταπεινή μου γνώμη, δεν πίνεται!).
Έχω, ασφαλώς, διαβάσει Ιαπωνική εικονογραφήφησι (τα γνωστά μάνγκα), έχω δει Ιαπωνικά κινούμενα σχέδια (τα γνωστά άνιμε) κι έχω θαυμάσει (από κοντά, αλλά μην περιμένετε λεπτομέρειες) την Ιαπωνική δερματοστιξία (ταττού).
Παρ' όλ' αυτά, δεν είμαι, φυσικά, κανένας "ειδικός Ιαπωνολόγος" ούτε νομίζω πως γνωρίζω τα πάντα γι' αυτήν την εν πολλοίς μυστηριώδη χώρα της Άπω Ανατολής, την οποία ποθώ να επισκεφθώ από παιδί (τότε που έμαθα ότι ο Κώδικας των Σαμουράι υπήρξε μία από τις πηγές, μαζί με τον Κώδικα των Ιπποτών και τον Όρκο των Αθηναίων Εφήβων για τον Νόμο και την Υπόσχεσι των Προσκόπων), αλλά δεν το έχω ακόμη κάνει.
Αλλά σίγουρα μπορώ να σας δώσω μια συμβουλή: αν επιθυμείτε να γνωρίσετε την Ιαπωνία, τότε ξεκινήστε απ' "Το Βιβλίο του Τσαγιού".
Αυτό το εξαιρετικό βιβλίο του Οκάκουρα Κακούζο (Okakura Kakuzo) γράφτηκε από τον συγγραφέα στα Αγγλικά και πρωτοεκδόθηκε στην Βοστώνη το 1906 υπό τον τίτλο "The Book of Tea".
Πρόκειται για ένα βιβλίο στο οποίο ο Οκάκουρα (αυτό είναι το επώνυμο του συγγραφέα, όχι το Κακούζο, αφού οι Ίάπωνες παραδοσιακά προτάσσουν το επώνυμο του κυρίως ονόματος, δίνοντας την εντύπωσι ότι η οικογένεια προέχει του προσώπου) παρουσιάζει απλά και λιτά, ως εάν βρίσκεται κανείς σε Τελετή Τσαγιού, την ηθική, τις τέχνες και την εν γένει κοσμοθεώρησι και στάσι ζωής που αναπτύχθηκαν στην Μεσαιωνική και Νεώτερη Ιαπωνία με την ανάπτυξι του φιλοσοφικού ρεύματος που ονομάζει Τεϊσμό.
Στα Ελληνικά είναι διαθέσιμο σε μετάφρασι από την Αλίνα Πασχαλίδη, σε μια αισθητικώς άρτια έκδοσι του 1992 (επανέκδοσι 2007) με σκληρό εξώφυλλο και δέσιμο από τις Εκδόσεις Ερατώ, με τον πρόλογο που έγραψε η Έλιζ Γκρίλι στο Τόκιο για την έκδοσι του 1956.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μενέλαος Γ. Παρλαμάς: Από τη ζωή των λέξεων

Ὁ «Φωτόδεντρος» Στέργιος Δραμουντάνης ἀπόψε στὶς 21:00 στὴ σειρὰ ντοκυμανταὶρ «Ἱστορίες Καθημερινῶν Ἀνθρώπων» τοῦ Τηλεοπτικοῦ Σταθμοῦ τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων

Ήντα να κάμω εδά;